Jordi Sànchez e Jordi Cuixart que son en preson desempuish ger

Quau que sia la nosta opinion sus la question de l’independéncia non podem pas deishar shens reaccion un govèrn d’Euròpa méter en preson personas per un delicte qui ei prumèr un delicte d’opinion. De tota faiçon l’empresonament d’aqueras duas personas no’s pòt pas justificar. Lo perilh qui representarén los dus presidents n’existeish pas, o alavetz sonque deu punt de vista d’aqueths qui vòlen empachar la difusion d’un messatge qui, solide, non correspon pas a la letra de la constitucion espanhòla, mes qui n’ei pas un messatge qui crida a la violéncia.

Jordi Sànchez e Jordi Cuixart que son los presidents de l’Omnium Cultural e de l’Assemblea Nacional Catalana. Que son duas organizacions ciutadanas hòrt importantas. Que son acusats de « sedicion » entà aver organizat manifestacions autanlèu lo 21 de seteme mentre que la polícia arrestava responsables catalans entà essajar d’empachar lo referèndum deu 1èr d’octobre.

Los dus presidents non son pas poduts sortir libres aqueste diluns de l’Audiéncia Nacional e son estats enviats dirèctament en preson. La « sedicion » de qui son acusats que sembla sustot un pretèxte entà méter hòra-jòc duas personalitats qui son estadas en capacitat de mobilizar centenats de milierats de personas en mantuas manifestacions. Que sembla tanben un pretèxte entà méter hòra-jòc duas personas qui an pres posicions clarament independentistas. Que prengón la paraula lo ser deu referèndum sus la plaça de Catalonha entà díser que volèvan la Republica catalana. Que i estón aplaudits per milierats de personas. N’èi pas entenut ua sola paraula qui aperava a la revòlta o a quauque susmauta violenta.

Vertat ei qu’an evocat la creacion de la Republica catalana e qu’an confirmat atau la lors posicions independentistas. E alavetz ? Ei aquò ua rason entà’us enviar en preson ? Non, que s’ageish d’ua opinion.

Aquera decision de la justícia espanhòla qu’ei un messatge hòrt inquitetant per las libertats en Euròpa. Non i avó pas nada violéncia en las manifestacions organizadas per aqueras duas entitats qui representan los dus òmis. Los centenats de milierats de catalans qui son devarats per carrèras au moment quan l’ANC e Omnium Cultural aperavan a manifestar que i son anadas librament, shens que i estossen obligadas o constrenhtas. Que son donc centenats de milierats de sediciós qui cau jutjar e méter en preson.

L’Union europèa que deu reagir.

Se l’UE non hè pas arren centenats de milierats de catalans que perderàn tota fe en aquera Euròpa qui s’ei bastida sus granas esparanças e suus grans principis qui son los de l’unitat dens la diversitat, de la libertat de pensar e de parlar. Se l’UE non ditz pas arren que son centenats de ciutadans de Catalonha e d’endacòm mei qui consideraràn que los grans principis aficats per l’Euròpa non son pas arren mei que « papèr molhat ».